Боловсролыг системийн үзлээр хөгжүүлэх шийдлүүд
DOI :
https://doi.org/10.56380/mjer.v28.1.2Түлхүүр үгс :
боловсролын систем-орчны харилцааны загвар, боловсролын үүрэг/бүтцийн загвар, боловсролын динамик загварХураангуй
Тус өгүүллийн зорилго нь боловсролыг системийн үзлээр судалж түүний бүтэц, агуулга, хүрээ зэргийг багтаасан загварууд тодорхойлох явдал юм. Судалгааны арга зүй нь боловсролын агуулга, хүрээг илрүүлэх, хоёр дахь нь түүнийг сайжруулах гэсэн 2 үе шаттай байв. Судалгааны үр дүнд боловсролын цар хүрээний ангилал болон боловсролын систем-орчны харилцааны, бүтцийн, динамик гэсэн 3 загвараар хөгжүүлэх шийдлийг баталгаажуулсан. Боловсролын цар хүрээний хувьд нано, микро, мезо, макро, супра систем гэсэн ангилал байна. Боловсролын систем-орчны харилцааны загвар нь эко-системийн дэд хэсэг болох боловсрол байна. Боловсролын бүтцийн загвар нь суралцагч төвтэй, зорилго, сургалтын хөтөлбөр, хүний нөөц, удирдлага-менежмент, боловсролын орчин, үнэлгээ-мониторинг гэсэн 7 хэсгээс тогтоно. Боловсролын динамик загвар нь дээрх 7 хэсгийн хугацаан цувааны эрэмбэ байдлаар тодорхойлсон.
Хандалтын Статистик
Ном зүй
Бадарч Д., Мөнххүж Б., (2014). Системийн сэтгэлгээ, УБ.: ШУТИС хэвлэх үйлдвэр.
Бэгз Н., (2008). Боловсролын хөгжлийн онол, арга зүйн асуудлууд. УБ. Соёмбо принтинг.
Бэгз, Н. (2023). Монголын боловсрол судлал. УБ.
Доёд, У., Нэргүй, Н. (1998). Сургалтын тогтолцооны инвариант загвар. МУИС-ийн эрдэм шинжилгээний бичиг. Боловсрол судлал. 1(140). 5-27.
Итгэл М. (2017а). Боловсролын тогтолцооны онолын хөгжлийн асуудалд. Боловсролын сэтгэл зүйн тулгамдсан асуудал, шийдэл, арга зам” эрдэм шинжилгээний хурал. 243-244.
Итгэл М. (2017б). Монголын боловсролын чанарыг тодорхойлох асуудалд. Европын холбооны стандарчлалын боловсролын тогтолцоог Монголд нэвтрүүлэх нь онол-практикийн бага хурлын эмхтгэл. 26-30.
Миеэжав, И. (2010). Основные шкалы в педагогических измерениях. Педагогические измерения. 1. 32-37.
Нарантуяа Н., Төгөлдөр Э. (2014). Боловсролын удирдлага. УБ.
Одсүрэн, Б. (2020). Насан туршдаа суралцахуй. Хүүхдийн ирээдүй, УБ.
Пүрэвдорж, Ч. (2002). Боловсролын дифференциал хөгжлийн зүй тогтол. Монголын боловсрол судлаач эрдэмтдийн сонгомол өгүүллийн түүвэр. 84-96.
AD Scientific Index. https://www.adscientificindex.com in 2023.05.21
Banathy, B. H., Jenlink, P. M. (2004). Systems inquiry and its application in education. In D. H. E. Jonassen (Ed.), Handbook of research for educational communications and technology (2nd ed., pp. 37-58). Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
Bertalanffy, L. (1968). General systems theory. New York: Braziller.
Brockerhoff, L., Huisman, J., Laufer, M. (2015). Quality in Higher Education: A Literature Review, Ghent University, Belguim
OECD. (2018). The future of education and skills: Education 2030. https://www.oecd.org/education/2030/E2030%20Position%20Paper%20(05.04.2018).pdf
OECD. (2021). Building the future of education. https://www.oecd.org/education/future-of-education-brochure.pdf
Ronald Berger. (2020). Trend Compendium 2050 Six megatrends that will shape the world. https://www.rolandberger.com/en/Insights/Global-Topics/Trend-Compendium/
Thijs, A. M., Van Den Akker, J. J. H. (2009). Curriculum in development. Enschede: SLO, Netherlands Institute for Curriculum Development.
UN. (2023). Report on the 2022 Transforming Education Summit.
UNESCO. (2021). Reimaging our futures together: a new social contract for education. Paris.
WEF. (2023). Defining Education 4.0: A Taxonomy for the Future of Learning. https://www3.weforum.org/docs/WEF_Defining_Education_4.0_2023.pdf
